Fjórar vísur um sólarlagið við Faxaflóa

Sólarlagið er fallegast seint á sumrin þegar haustið stendur álengdar og bíður þess að leggja af stað. Ég hef ósjaldan verið á leið til Reykjavíkur að kvöldlagi á þessum árstíma og stolist til að líta af veginum út á roðagylltan Faxaflóann. Þá hafa þessar vísur orðið til og nýlega sá ég þessa gullfallegu ljósmynd frá nafna mínum Þorsteini Ásgeirssyni sem kallar fram sömu tilfinningar.  Ljósmyndasafn Þorsteins er glæilegt og hann hefur hlotið margar viðurkenningar. Hægt er að skoða það hér.














         



          Yst á himni blikar bjarmahringur
          blóði drifinn er hinn lygni sjór.
          Við fætur okkar sólarlagið syngur
          seiðandi og fagur öldukór.

          Sólin kann að mála fagrar myndir
          á mjúkan flöt sem hafið breiðir út.
          Í kyrrð og friði kvöldið burtu syndir
          svo kemur nótt með dökkan skýluklút.

          Sjórinn hefur frá svo mörgu að segja
          samt hann velkist hljóður ár og ár.
          Flestum okkar þykir betra að þegja
          þegar sagan vekur sorg og tár.

          Aldan fæðist út á reginsævi
          og hún deyr í gömlu bátavör.    
          Líkt og ég hún endar sína ævi
          eftir langa og hættulega för.