Líkið í forstofunni

20.4.2007 | 22:46

Það var kaldur rigningarhraglandi sem tók á móti okkur þegar við komum í sumarbústaðinn í kvöld. Forstofuhurðin hefur verið dáldið stíf upp á síðakastið og við vorum smá stund að opna hana. Loksins þegar við náðum að rykkja henni upp blasti við okkur ófögur sjón, á gólfinu var illa útleikið lík sem hafði verið nagað í sundur til hálfs. Okkur til undrunar var engin fnykur af líkinu sem bendir til þess að það hafi ekki verið mjög langt síðan þessi óhamingjusami einstaklingur lést fyrir hendi miskunarlauss morðingja. En af útliti líksins að dæma var dánarorsökin strax augljós.

Ransókn málsins hófst strax, eða réttara sagt um leið og líkið hafði verið tekið upp með fægiskóflu og hent á bak við húsið. Fljótlega leystist morðgátan. Í ljós kom að um síðustu helgi hefur snillingurinn Björn Þorsteinsson gleymt að loka glugganum á herberginu sem hann svaf í. Þannig er að hérna á bænum er köttur að nafni Luka, nafnið er þýskt því að þýsk vinnukona sem hér var skýrði köttinn sama nafni og kött sem hún átti í sínu heimalandi. Fyrir innan gluggann voru greinileg fótspor eftir Luka og augljóst að hann hefur veitt músina úti og síðan stokkið með hana inn um gluggann til að þurfa ekki að snæða þennan góða málsverð undir beru lofti.

Luka er öflugur músa-raðmorðingi. Áður en hann kom hingað voru mýs plága. Núna sjást þær örsjaldan og þá yfirleitt dauðar. Þegar bloggritari skrifar þetta er Luka fyrir utan húsið að gæða sér á Whiskas. Ég held að honum finnist það þrátt fyrir allt betri fæða en mýs.